15 Ağustos 2011 Pazartesi

Bir Yalanla..

   Küçük hikayelerim oluyor benim.büyük kırgınlıklardanda gelmiş değiller.başı bilinen ama sonu bir türlü gelmeyen o anlamsız hayaller gibi değiller.yaşanmışlıklardan, tecrübeden hatta de ki çok bilmişlikten..acıdanda değil, mutsuzluktan içine kocaman bi dert düşmüş yalanlardan değiller.ben hiçbirinden ibaret değilim.küçük hikayelerden bir araya gelmiş kocaman bişeyim.adım yok benim.ne yaparım, ne yapabilme, ne kadar ileri gidebilme kapasitesine sahibim onu bile bilmem.yaşarım, küçük hikayeler.öyle ansız anlarda öyle güzel girer hayatımın içine.kiminde sen olur baş kahraman, kiminde ben, kiminde yaşlı bir teyze..
   Küçük hikayelerin adamı olmakta bir marifet.cümlenin içinde küçük geçtiğine aldanmazsan,  aslında olduğundan  daha küçük hikayelerin adamı olmayı istersin.ne me hacet kime gelmiş ki öylesine bir şans, sıradan bir insan olarak yaşadığım şu hayatta benim küçücük hikayelerin adamı olmam.küçüldükçe, küçülmek istersin aslında birazda yalnızlaştıkça yalnızlaşırsın gibi, yada içindekileri,  ilk hissettiğin bütün o saf duyguları öldürdükçe, öldürmek istersin.birini yaptın mı diğerleri gelir arkasından ve küçüldükçe, küçülmek..küçücük hikayelerin adamı olmak istersin.ister başrolunde sen, ister ben, ister o yaşlı teyze..
   Sebebi  yoktur bu sevmeler içinden geçip giden her sevmeler gibi değildir.içinden geçip giden avunmalar, kuruntular, gururlar..her gitmeler gibi değildir, bu gitmeler.hikayenin küçücük, hikayenin oldugundanda küçük bir yerinde gitmen, diğer hiçbir gitmen gibi değildir.yalnızlaştıkça, yalnızlaşmak istersin.gittikçe yalnızlaşırsın.ve hikayenin o küçük yerinde yalnız kalmanın ha senin, ha benim, ha o yaşlı teyzenin yalnız kalmasının aslında aynı şey olduğunu bilirsin.
   Böylede gururluyum aslında, sana diğer herşey gibi değil derim.tutarım bir ucundan her duygunun.yakasını bırakmam, yapışırım.gerçekliği kaybedersem eğer, ne o küçük hikayeler bana beni hissettirebilir, ne daha da küçültebilirim hikayelerimi..tutarım yaşarım, dogrusunu yanlışını hatasını düşünmeden, sırf hala aynı duyguları hissedebildiğimi göstermek için kendime.bir parçamın gerçekte, bir parçamın yalnız, bir parçamın ölüme dogru gittiğini göstermek için kendime.oysa kendi içimde bi senim, bi ben,  bi o yaşlı teyze..öyle kolay ki kandırmak kendimi, herkesin, herşeyin işaret ettiği gibi.senden daha kolay evet kandırmak kendmi.özlemlerime, sevdiklerime, alışkanlıklarıma, sana, bana, o yaşlı teyzeye herkese ihanet edebilmek öyle kolay ki,  küçük bir yalanla, oldugundan daha küçüğününde yetebileceği bir yalanla, belkide bir “seni seviyorum”la..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder